6 i 7 maja to finał projektu Ludomira Franczaka “Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej”. Finałowe działanie związane z projektem to instalacja performatywna, która z jednej strony przybliża postać artystki, z drugiej jest autorską wariacją opartą o jej życie i twórczość.
6 maja, godz. 20:00 (premiera) i 21:00
7 maja, godz. 20:00 i 21:00
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
ul. Jazdów 1, Warszawa
To również podsumowanie prawie dwuletniego chodzenia śladami Węgrzynowskiej i gromadzenia archiwum związanego z jej osobą. Pomimo, a może właśnie przez to, że całe swoje życie poświęciła pracy twórczej, nadal pozostaje osobą nieznaną nie tylko szerszej publiczności, ale nawet ścisłemu gronu ludzi zajmujących się sztuką współczesną i projektowaniem. Jej postać jest zamazana, niewidoczna, a ślady po niej pozostałe – ukryte i zatarte.
Węgrzynowska jawi się jako figura mityczna, której przypisać można niemały wpływ na współczesność, jednocześnie funkcjonująca w samotności na jej obrzeżu. To usytuowanie się na orbicie świata z jednej strony pozwala dostrzec jego istotę, którą artystka upatrywała w ruchu, z drugiej jednak skazuje na wieczną tułaczkę i odosobnienie – również po śmierci.
Instalacja performatywna, która układa się w rytmie spektaklu skupia się na Węgrzynowskiej jako człowieku, którego życie nierozłącznie związane jest z pracą twórczą, nie pozostawiając miejsca na radzenie sobie z codziennością. Codzienność ta staje się udręką, przeszkodą, zapętlonym rytuałem, ale jednocześnie pożywką i punktem wyjścia do tworzenia. Wchodzi w rejestry niemal barokowe – zmultiplikowana w geometrycznych formach, zestawiona na nowo z fragmentów w kolażach, czy ukazana w swojej istocie – nieustannym ruchu.
Kim była Janina Węgrzynowska? Jak wyglądało jej życie i praca twórcza? W jaki sposób dotrzeć do prac, ukrytych w archiwach i zamkniętych za drzwiami prywatnych mieszkań? Czy artystka pozostająca przez większość życia samotną, jest skazana na taki los również po śmierci?
Narracja instalacji wiedzie ze świata rzeczywistego, poprzez archiwum artystki do umownej przestrzeni pozostającej w swoistym bezczasie. Jest to z jednej strony działanie dedykowane Węgrzynowskiej – oparte na jej sztuce, z drugiej próba zrozumienia na czym polega samotność i w jaki rejon jest ona nas w stanie zaprowadzić.
Projekt Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej, jak i wieńcząca go instalacja, odnosi się do tych problemów, opisuje je, jednocześnie próbując pójść krok dalej – podsumować czyjeś życie z perspektywy obcej osoby, zebrać je i wysłać w inną przestrzeń.
* Spektakl/instalacja trwa ok. 45 min. Pierwsze wejście jest o godz. 20:00, a drugie o 21:00.
Projekt realizowany w ramach programu Placówka Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.
Koncepcja, reżyseria i wykonanie – Ludomir Franczak
Dźwięk – Marcin Dymiter
Opracowanie literackie – Daniel Odija
Konsultacje artystyczne – Magdalena Franczak
Konsultacje z zakresu historii sztuki – Hubert Bilewicz
Konstrukcje – Sebastian Buczek
Wykonanie makiety – Kamil Stańczak
Produkcja – Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Fundacja Kaisera Söze
Partner – DDK „Węglin”
WSTĘP WOLNY (ilość miejsc ograniczona)
REZERWACJA WEJŚCIÓWEK: bilety@instytut-teatralny.pl, tel. +48 791 877 377