Jej podstawowym założeniem jest przekonanie, że kultura i sztuka mogą stać się mechanizmem zmiany społecznej i realnie wpływać na życie mieszkańców miasta. Przedsięwzięcie stawia na obecność artystów w defaworyzowanych obszarach miasta.
Formuła pracowni polega na zaproszeniu artystów reprezentujących szeroko rozumiany nurt sztuki krytycznej, a następnie skonfrontowaniu ich z konkretnymi problemami społecznymi. Artyści działają na „mapie problemów miasta” wskazującą na obszary dotknięte: wykluczeniem, dyskryminacją na tle przynależności etnicznej, przemocą, nietolerancją, prostytucją, biedą, gentryfikacją.