W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

20. Studenckie Konfrontacje Filmowe - dzień dziewiąty

20. Studenckie Konfrontacje Filmowe - dzień dziewiąty
Data rozpoczęcia 2013-03-13
Godzina rozpoczęcia 18:00
Miejsce Kino studyjne "Chatka Żaka", ul. Radziszewskiego 16
Kategoria Film

DŁUGIE DZIECIŃSTWO (Una sconfinata giovinezza)
reż.: Pupi Avati
scen.: Pupi Avati
zdj.: Pasquale Rachini
muz.: Riz Ortolani
w.: Fabrizio Bentivoglio (Lino), Francesca Neri (Francesca), Serena Grandi (ciotka Amabile), Gianni Cavina (Preda), Lino Capolicchio (Emilio), Manuela Morabito (Teta), Marcello Caroli (Leo), Brian Fenzi (Lino jako dziecko)
prod.: Włochy 2010 (98 min)

(…) Avati po raz kolejny przygląda się bohaterom dotkniętym życiową skazą. Lino i Francesca stają się dla reżysera interesujący w momencie, gdy ich szczęście zostaje zakłócone. Powodem jest nieoczekiwana przypadłość mężczyzny. Znany dziennikarz sportowy coraz częściej skarży się na problemy z pamięcią, a diagnozy lekarskie bardzo szybko potwierdzają, że zapadł na chorobę Alzheimera. Natura tego schorzenia sprawia, że Lino zostaje odtrącony przez dawnych przyjaciół i współpracowników. Avatiego niespecjalnie obchodzą jednak jego relacje ze środowiskiem. Włoski reżyser z zainteresowaniem przygląda się za to ewolucji, jakiej pod wpływem nowych okoliczności podlega uczucie Lina i Franceski. Choć Avati podejmuje wyjątkowo przejmującą tematykę, wystrzega się melodramatycznego efekciarstwa. Jak przystało na poetę codzienności, walkę o zachowanie uczucia podjętą przez bohaterów pokazuje niezwykle dyskretnie. W delikatności, z jaką podchodzi do rodzinnych dramatów, Avati wydaje się bliski Nanniemu Morettiemu. „Długie dzieciństwo" cechuje podobny rodzaj wrażliwości, co pamiętny „Pokój syna" i zrealizowany według scenariusza Morettiego „Cichy chaos" Antonella Grimaldiego.
O przenikającej styl Avatiego empatii najpełniej świadczy sposób, w jaki przedstawia chorobę Lina. Jak sygnalizuje już tytuł, reżyser nie waha się przed ukazaniem na ekranie procesu systematycznej, nieuniknionej infantylizacji mężczyzny. Rosnąca bezradność nie przynosi jednak bohaterowi tylko upokorzenia. Uzależniony od pomocy żony, Lino obdarza partnerkę jedyną w swoim rodzaju, dziecięcą ufnością. Równie duże znaczenie mają dla bohatera nasilające się powroty do dawnych wspomnień, które zostają przedstawione na ekranie z godną Felliniego mieszanką melancholii i rubaszności. Współistnienie porządku przeszłego i teraźniejszego utwierdza Lina w przekonaniu o ciągłości własnego życia. W obliczu tragedii przywraca wiarę, że ma ono sens i cel.
Przywołane w „Długim dzieciństwie" wydarzenia z przeszłości pełnią jeszcze jedną ważną funkcję. Rozbijające ciągłość narracji retrospekcje obnażają filmową sztuczność opowiadanej historii. Dzięki temu łatwiej poddać się liryzmowi przenikającemu pełen goryczy finał. Zastosowany przez Avatiego zabieg wydaje się ilustracją słów, które można uznać za jego twórcze credo: „Kino jest sztuką kłamstwa, ale dziwnym trafem wszyscy świetnie się w tym odnajdują i nikomu nie przeszkadza bycie oszukiwanym". W „Długim dzieciństwie" Avatiemu po raz kolejny udało się oddać magię tego oszustwa.
Piotr Czerkawski – KINO 7-8/2012

Cennik: karnet 120 zł, bilet 15 zł (bez ulgowych)
Przedsprzedaż: 27-28.02. godz. 15-18 || 1.03. godz. 15-19
Obowiązuje rezerwacja miejsc

Więcej informacji: www.ack.lublin.pl/kino

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej