reż. Jens Lien
Islandia/Norwegia 2006
95 minuty
Trzydziestoletni Andreas pewnego dnia budzi się w obcym mieście. Nie pamięta jak się tam znalazł. Czekają na niego ubrania, mieszkanie, posada, a nawet… żona. Dosyć szybko przekonuje się, że coś się tu nie zgadza: jedzenie jest bez smaku, brak jest naturalnych zapachów, na ulicach nie bawią się dzieci, kobiety rozprawiają wyłącznie o aranżacji wnętrz. W niebezpieczny sposób przypomina to idealny świat z kolorowych magazynów, rzeczywistość, która nie jest smutna, wprost przeciwnie: jest wygodna, elegancka, bezpieczna; ale właśnie, nazbyt wygodna, nazbyt elegancka, nazbyt bezpieczna. Nie jest smutna, ale i nie jest wesoła. Uśmiechy są poprawnie nie za szerokie, emocje wzorcowo powściągane. Właściwie nie ma emocji. Wszyscy są uprzejmi i życzliwi, tworzą sympatyczną atmosferę, wymieniając się uwagami na temat najnowszego prospektu Ikei. Można oszaleć w takiej rzeczywistości i tego właśnie doświadcza Andreas, czym sprawia wszystkim kłopot. To, co obserwuje, jest dla niego przerażające, a dla widza śmieszne: miałkość, pozorność życia i uczuć bywa zabawna, ale tylko wtedy, jeśli się w niej nie uczestniczy bezpośrednio.
Film pokazywany w cyklu Ludzie Sprzeciwiający się Władzy.
Wstęp wolny
