W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.
Future Shorts
Data rozpoczęcia 2008-10-14
Godzina rozpoczęcia 18:00
Kategoria Film

Październikowe wydanie Future Shorts - kolejny pokaz z cyklu rewelacyjnych filmów krótkometrażowych nagradzanych i wyróżnianych na najważniejszych festiwalach krótkiego metrażu.

Festiwal Future Shorts wraca po wakacjach i otwiera drugi rok swoich pokazów kolejną zaskakującą i nieszablonową kompilacją. Tym razem punktem wyjścia w doborze filmów była ambicja - siła tkwiąca w człowieku, z jednej strony mobilizująca, rozwojowa, z drugiej destrukcyjna, niszcząca relacje i pozytywne emocje. W programie znalazły się będące hołdem dla kultury Nothern Soul „Function At The Junction” w reżyserii Justina McArdle, „Busker”, w którym występuje legenda francuskiego kina – Dominique Pinon (znany m.in. z „Amelii”) oraz zwariowany, eksperymentalny „Tskibot” w reżyserii Antti Silvennoinena.


Bilety w cenie5/7zł do nabycia w kasie CK.


PROGRAM

FUNCTION AT THE JUNCTION
Reż. Justin McArdle / Wielka Brytania / 2002 / 14’
Rozgrywająca się w latach 70. w klubie Northern Soul opowieść
o konkursie tanecznym. Właściciel klubu – pan Lance – obstawił zwycięzcę. Czy uda mu się wygrać zakład, nawet z pomocą dwóch zbirów nasłanych na jego konkurenta? Czy Jake zdąży do klubu na czas, by wziąć udział w walce o koronę króla parkietu? Film jest hołdem dla ruchu Northern Soul, prekursorskiego wobec dzisiejszej kultury klubowej; zwraca uwagę niezwykła dbałość o detal. Ta czarna komedia
z zapierającymi dech w piersi scenami tańca i zróżnicowaną obsadą długo nie pozwoli o sobie zapomnieć.

ESTER
Reż. Pernilla Johansson / Szwecja / 2005 / 3’15
Jest wtorek, ulubiony dzień Ester – dzień, w którym wybiera się popływać. Prostuje się na brzegu basenu, dumnie sięga ku niebu i nurkuje
w migotliwej wodzie. W jednej chwili zewnętrzny, szary świat zmienia się w raj. Ta zabawna i pięknie pokazana opowieść o świecie podwodnych marzeń bohaterki pokazuje, że lepiej jest zaufać swojej intuicji niż podążać za stereotypami. Pernilla Johansson ma za sobą bardzo eklektyczną karierę: pracowała jako modelka, studiowała dziennikarstwo, po przerwie na małżeństwo i macierzyństwo zajęła się pisaniem scenariuszy do reklam i filmów fabularnych.

BUSKER
Reż. David Wigram/Wielka Brytania/2006/6’
Lekka, opowiedziana całkowicie bez użycia dialogu opowieść o rywalizacji dwójki ulicznych artystów. Ignorowany przez wszystkich mim czuje się całkowicie pokonany – nawet jego niemuzykalny rywal z gitarą wzbudza większe zainteresowanie niż on. Zdeterminowany by zdobyć publiczność, na którą zasługuje, rozpoczyna pojedynek o widza, wyczarowując muzykę z powietrza. W roli głównej występuje Dominique Pinon, znany m.in.
z “Amelii”. „Busker” to debiut Davida Wigrama jako reżysera
i scenarzysty, wcześniej pracował on jako montażysta.

FALLEN
Reż. Peter Kaboth / Niemcy / 2004 / 5’30
Dwóch mężczyzn spada z dachu w wietrzny dzień. Opowieść skupia się jednak na mieszkańcach miasta, którzy zbierają się w miejscu spodziewanego uderzenia. Niemiecki animator Peter Kaboth zmusza swych bohaterów do podjęcia refleksji nad sensem życia w ułamku sekundy zawieszonym w czasie. Niezwykły film zrealizowany w technice łączącej animację 2D i3D.

M CRAFT (Music Video for DRAGONFLY)
Reż. Gemma Burditt / Wielka Brytania / 2006 / 3’
Pewnej magicznej nocy w północno-zachodnim Londynie wychodzący
z domu mężczyzna znajduje łódź wiosłową zaparkowaną na ulicy. Zaciekawiony, wsiada i zaczyna wiosłować. Ku jego zachwytowi łódź płynie wzdłuż ulicy i zabiera go w surrealną podróż, razem z innymi wioślarzami. Gemma Burditt studiowała w Londynie lalkarstwo, a później animację, eksperymentując z wieloma technikami. Inspiruje ją wiele filmów, m.in. „Tango” Zbigniewa Rybczyńskiego i „Door” Davida Andersona.

LEON
Reż. Ian Sciacaluga / Wielka Brytania / 1998 / 12’
Spokojny i wnikliwy dokument o życiu Leona – młodego, dobrodusznego chłopca zawiedzionego przez system.


TSIKIBOT
Reż. Antti Silvennoinen / Finlandia / 2006 / 10’
Całkowicie pozbawiony słów eksperymentalny film, który w innowacyjny sposób łączy dźwiękowe i wizualne efekty. W małej klasie w stylu retro uwagę znudzonego ucznia przyciągają dwa tsikiboty w telewizorze
– od tego momentu nic już nie będzie takie samo.

THE NAUTICAL EDUCATION
Reż. Christian Laurence, Genevieve Perron / Kanada / 2006 / 3’
Będzie ci zimno. Będziesz się bał. Będziesz chciał się poddać.
Tylko prawdziwi bohaterowie triumfują.

WOT DO U CALL IT
Reż. Adam Smith / Wielka Brytania / 2003 / 9’30
Oryginalny i wnikliwy dokument penetrujący świat MC i podziemnej sceny muzycznej w Londynie. Obraz tworzącej się sceny grime – gatunku zrodzonego w brytyjskich garażach z frustracji młodych, którzy zamienili gitary na Playstation. Adam Smith to uznany reżyser teledysków, m.in.
dla The Streets, Chemical Brothers, Stereo MC’s i Lady Sovereign.

WHO I AM AND WHAT I WANT
Reż. David Shrigley & Chris Shepherd / Wielka Brytania / 2005 /7’
Długo oczekiwana kolaboracja między uznanym reżyserem Chrisem Shepherdem i kultowym artystą i ilustratorem Davidem Shrigleyem. Ten wyjątkowy, dziwny, ujmujący i mrocznie zabawny krótki film jest adaptacją książki Shrigleya. Bohater – Pete - mieszka w lesie, żywiąc się tym, co upoluje. Jest społecznym wyrzutkiem, który odnajduje szczęście w samotności. Jednak wyparte wspomnienia tego, co sprawiło że opuścił swój dom, zaczynają powracać. Ta czarno-biała animacja była wielokrotnie nagradzana – między innymi na festiwalu w Rotterdamie, zdobyła również British Animation Award i British Independent Film Award.


ALEX AND HER ARSE TRUCK
Reż: Sean Conway / Wielka Brytania / 2007 / 13’
Historia pary idealistycznych hedonistów – Baby Shoes i Alex. On jeździ na skuterze i jest zelofilem, ona to nimfomanka sprzedająca swoją bieliznę zboczeńcom w Internecie. Poznajemy także szereg innych ekscentrycznych postaci, m.in. włamywacza-dziwaka, pokrytego plastrami pływaka, grupę cheerleaderek ćwiczących na zaciemnionym parkingu oraz dwie lesbijki-dilerki. Wspaniałe zdjęcia i reżyserska czułość na detal pozwalają zatracić się w tym karnawale ludzi żyjących na krawędzi. Sean Conway jest nazywany „najfajniejszym brytyjskim reżyserem” oraz „pieprzonym geniuszem”, sam uważa się raczej za „sfrustrowaną gwiazdę rocka”.