Prezentacja książki Mirosława Dereckiego "Lubelskie lata Edwarda Stachury" z okazji 50. rocznicy I wieczoru autorskiego Edwarda Stachury w Lublinie
Program:
godz. 18.00 - Antykwariat Staromiejski, ul. Rynek 8
- spotkanie w pomieszczeniach dawnego klubu "Piwnica", w którym 18 lutego 1959 r. odbył się pierwszy lubelski wieczór autorski Edwarda Stachury
godz. 18.30 - Brama Grodzka, ul. Grodzka 21 (dawna restauracja Szeroka 28)
- promocja książki Mirosława Dereckiego pt. "Lubelskie lata Edwarda Stachury"
- fragment filmu dokumentalnego w reż. Nataszy Ziółkowskiej- Kurczuk "Stachury
miasto przeklęte "(1999)
- prezentacja serwisu internetowego poświęconego E. Stachurze www.stachura.tnn.pl
- wiersze Edwarda Stachury w interpretacji Witolda Dąbrowskiego
Książka "Lubelskie lata Edwarda Stachury" ukazuje się w 50. rocznicę pierwszego spotkania autorskiego dwudziestodwuletniego Stachury w Lublinie (Klub studencki "Piwnica" na Starym Mieście, 18 lutego 1959 r.) oraz w 30. rocznicę śmierci poety (Warszawa, 24 lipca 1979 r.). Mirosław Derecki- znakomity gawędziarz, prozaik, eseista, całym swoim życiem twórczym
związany był z Lublinem. Jego tekst o Stachurze udostępniła z domowego archiwum żona autora p. Ewa Derecka. W zamyśle pisarza rzecz przygotowana do druku nosiła podtytuł "Okolica artystów" i składała się dodatkowo ze szkiców o lubelskim środowisku artystycznym lat 50. i 60. XX w. Wydawnictwo Lubelskie, które w latach dziewięćdziesiątych przygotowało już "szczotki" korektorskie, niespodziewanie wycofało się z zamiaru publikacji książki. Derecki pierwsze relacje na temat Stachury drukował już w 1986 r. w "Kamenie", następnie teksty w wersji poszerzonej publikował w roku 1994 w "Gazecie w Lublinie".
Książka Dereckiego ukazuje się dopiero dziś - dziesięć lat po jego śmierci, ale rzecz nie straciła nic ze swojej atrakcyjności i rangi niemal dokumentu. Zawiera wiele szczegółów i wydarzeń nie tylko dotyczących Stachury, ale także ówczesnego życia literackiego Lublina. Derecki ma dar przedstawiania w kilku zdaniach znaczące i ciekawe sytuacje, potrafi znakomicie charakteryzować postaci w działaniu, język jego narracji jest żywy i barwny. Tekst czyta się z jednakowym zainteresowaniem, tak jakby się słuchało gawędy Mirka, który wprawdzie odszedł, ale jest ciągle obecny wśród nas.
Waldemar Michalski ze "Wstępu" do książki "Lubelskie lata Edwarda Stachury", Lublin 2009
