W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Spotkanie: Mylił się Pan, Panie Jarosławie: klawesyny nie są „brzęczącymi pudłami”

Spotkanie: Mylił się Pan, Panie Jarosławie: klawesyny nie są „brzęczącymi pudłami”
Data rozpoczęcia 2015-04-16
Godzina rozpoczęcia 18:00
Miejsce Dzielnicowy Dom Kultury "Węglin", ul. Judyma 2a
Kategoria Akcja

Utwory klawesynowe kompozytorów francuskich (François Couperin, Jean-Philippe Rameau, Louis Couperin) i niemieckich (Johann Sebastian Bach, Georg Friedrich Haendel) – zapraszamy na siódme spotkanie z Cyklu "Profesor Kęsik Prezentuje".
Spotkania prowadzi prof. Marek Kęsik

Po czasach świetności w okresie baroku, przez ponad sto lat klawesyn był instrumentem zapomnianym: w muzyce dominował fortepian. Ponowne „odkrycie” klawesynu, to przełom XIX i XX wieku, a jego prawdziwy renesans (na fali zainteresowania muzyką dawną) trwa od połowy XX wieku do dziś. Nierzadkie wciąż przekonanie, że klawesyn to tylko niedoskonały „przodek” fortepianu jest całkowicie błędne. To inny instrument: dźwięk w klawesynie powstaje w wyniku szarpania strun, zamiast uderzania w nie. Klawesyn jest z jednej strony bliski lutni (szarpanie strun), z drugiej zaś – organom (przełączanie rejestrów, częste konstrukcje dwuklawiaturowe).
Ścisła „klawesynowość” właściwa jest dziełom barokowych kompozytorów francuskich, takich jak François Couperin zwany Wielkim (Grand), Jean-Philippe Rameau, Louis Couperin i inni. To utwory niezwykle oryginalne i nowatorskie, z dominacją celu estetycznego (tworzenia piękna), swoją zwartą, zwięzłą konstrukcją i specyficznie rozumianą „programowością” zapowiadające już późniejsze o sto lat miniatury romantyczne. Z fascynującego, zaczarowanego świata twórczości klawesynistów francuskich zaczerpniemy dzieła o inspiracji lutniowej, wokalnej („portrety” kobiet) i tańce (typowe części suit).
Usłyszymy też utwory klawesynowe (Jana Sebastiana Bacha i Jerzego Fryderyka Haendla), które zawierają już przedsmak uczuciowości fortepianu. Na koniec – klawesyn w barokowym teatrze operowym (jako część basso continuo).

O Cyklu:
Proponowany cykl ośmiu wystąpień, to rodzaj zaproszenia do wspólnej, bardzo subiektywnej wędrówki przez krainę muzyki. Nie chodzi tu bynajmniej o prezentację systematycznej wiedzy muzycznej (której autor zresztą nie ma), raczej o dzielenie się wrażliwością, zachwytem, osobistymi wspomnieniami, nierzadko poruszającymi, często również zabawnymi, z różnego rodzaju imprez i wydarzeń muzycznych. Tematyka spotkań obejmować będzie przede wszystkim kwestię „programowości” muzyki (3 spotkania), jej szeroko rozumianej zdolności „przedstawiania” rzeczywistości, często obecnie poddawanej w wątpliwość, a nawet negowanej. Obok tego rodzaju problemów ogólnych, omawiane i prezentowane będą również zagadnienia bardziej szczegółowe, takie np. jak niespecjalnie znana francuska muzyka klawesynowa i organowa (2 spotkania), czy fascynujący problem wariacji (ile można „wycisnąć” z jednego tematu?). Osobny rozdział (2 spotkania) poświęcony będzie specyficznie rozumianym „cytatom” muzycznym w filmach i sztukach teatralnych, połączony z prezentacją fragmentów konkretnych filmów i spektakli.
Spotkania prowadzi prof. Marek Kęsik, znany lubelski meloman. Pracuje w Instytucie Filologii Romańskiej UMCS. Muzyką klasyczną interesuje się od czasu swoich studiów na UJ w Krakowie. Wiedzę „okołomuzyczną” czerpie z różnego rodzaju opracowań (specjalistycznych słowników, encyklopedii, przewodników, monografii). Problematykę muzyczną (szczególnie zagadnienia programowości i wariacji) z powodzeniem wplata w tematykę swoich seminariów magisterskich i innych zajęć z językoznawstwa romańskiego.

wstęp wolny!