Spotkanie z Kayą Kołodziejczyk

Teatr Maat Projekt zaprasza na spotkanie w kawiarni 'Spółdzielnia', podczas którego kurator programu Tomasz Bazan będzie rozmawiał z Kayą Kołodziejczyk o tańcu, ciele, tym co jest, a co nie jest tańcem oraz jaka jest kondycja polskiego tańca współczesnego w Polsce. Tego samego wieczoru zostaną wyświetlone fragmenty zapisu spektaklu 'Die Klage der Kaiserin' Piny Bausch, najbardziej wpływowej choreografki przełomu XX i XXI w.

Na drodze mojej kariery artystycznej zadaję sobie pytania dotyczące celów, realizacji czy skutków poznania nowych dróg artystycznych. Jestem w trakcie researchu, którego częścią jest dogłębne poznanie twórczości artystów realizujących swoje prace w latach 60. i 70. w różnych miejscach w USA.
SOL jest tytułem autorskiego solowego spektaklu, nad którym rozpoczęłam intelektualną pracę na początku 2013 roku. W marcu gościłam na farmie (Mad Brook Farm) Steva Paxtona i Lisy Nelson, gdzie mogłam uczestniczyć w warsztatach i zapoznać się dogłębniej z dorobkiem prekursorów contact improwizacji. Idąc dalej za myślą poszukiwań, zaczęłam rozglądać się za twórcami związanymi z ruchem Back to Land i zestawiać myśl powrotu do natury z dzisiejszymi potrzebami izolacji artystów celem koncentracji twórczej (przykład Bread and Puppet Theatre ). S.O.L jest w języku angielskim skrótem od Shit Out of Luck. Stosuje się go w odniesieniu do stanu, który wynika z nieposiadania już innych opcji życiowych. To sytuacja bez wyjścia, gdyż to co pozostaje, to niepożądany czarny scenariusz. W zamierzeniu spektakl rozgrywa się w przestrzeni teatralnej zamkniętej w białym kubiku. Na scenie ustawiony jest mikrofon, stół i dwa krzesła (opcjonalnie młodzieżowa meblościanka typu łóżko, regał i stół w jednym). Podczas trwania spektaklu widzimy zestawione ze sobą obrazy z lat 70. z Polski (slajdy z albumów rodzinnych, rekonstrukcje spotkań rodzinnych, jak na przykład imieniny czy urodziny w typowym dla tamtego okresu M3 oraz „wypady nad Bałtyk”). Pomiędzy improwizacjami ruchowymi, zafiksowaną choreografią i zabawą z filmami i slajdami, słyszymy krytyczne teksty, jak i widzimy transformację zachowań wprost proporcjonalnych do zachowań obecnych „na salonach” współczesnej popkultury.
Kaya Kołodziejczyk

Skarga cesarzowej (Die Klage der Kaiserin)
Reż. Pina Bausch, Wielka Brytania 1989
Pełnometrażowy film wyreżyserowany przez Pinę Bausch nie opowiada historii - stanowi raczej kolaż scen, któremu strukturę nadają zmieniające się pory roku. Reżyserka konstruuje metaforę daremności ludzkiego działania oraz dążenia człowieka do miłości. Tradycyjną scenografię zastępują plenery: lasy, łąki, centrum miasta.