...Inscenizacja Witolda Mazurkiewicza i Janusza Opryńskiego za pomocą prostych a zarazem szalenie teatralnych środków pokazuje zderzenie dwóch żywiołów, które budują świat Trans-Atlantyku - polskiego i argentyńskiego. Świetna jest scenografia Jerzego Rudzkiego składająca się z palmy i krążącej wokół niej bryczki. (...)
Opryński i Mazurkiewicz wydobywają z Trans-Atlantyku niezwykle dzisiaj aktualne zderzenie symboliki narodowej z seksualną. Przecież główną areną, na której manifestuje się obecnie polski patriotyzm i nacjonalizm, jest właśnie sfera obyczaju. Protesty przeciw marszom gejów i niemoralnym wystawom sztuki urastają dziś do batalii w obronie wartości narodowych, co wspaniale puentuje przedstawienie z Lublina...
Roman Pawłowski, “Gazeta Wyborcza”
Reżyseria: Janusz Opryński, Witold Mazurkiewicz
Scenografia: Jerzy Rudzki
Muzyka: Krzesimir Dębski
Światło i dźwięk: Jan Piotr Szamryk, Jarosław Rudnicki
Występują: Jacek Brzeźiński, Witold Mazurkiewicz, Jarosław Tomica, Michał Zgiet, Rafał Sadownik
