W wystawie udział biorą pracownicy, absolwenci i studenci Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie:
Magdalena Bicz, Katarzyna Cichoń, Paulina Daniluk, Eliza Galey, Gazobetonownia (Barbara Abramowicz, Natalia Głowacka, Ola Mijal), Wiola Głowacka, Grupa 64 (Jakub Kijuc, Łukasz Smutek), Anna Gryczka, Jan Gryka, Paulina Kara, Karolina Komorowska, Danuta Kuciak, Robert Kuśmirowski, Natalia Maciocha, Angelika Milaniuk, Irena Nawrot, Pawilon Stabilnej Formy (Cezary Klimaszewski, Tomasz Kozak, Tomasz Malec), Marta Polkowska, Michał Stachyra, Kamil Stańczak, Mariusz Tarkawian, Sławomir Toman, Monika Zapisek
Transgresja wyobraźni - to duża prezentacja (rozmieszczona w 20 pomieszczeniach Centrum Kultury w Lublinie), która pokazuje aktualne poszukiwania artystyczne, które sytuują się w szeroko pojętym intermedialnym polu sztuki. Począwszy od malarstwa, rysunku, fotografii, instalacji, obiektów, video po akcje i projekcje multimedialne. Problematyka wystawy stanowi szeroki wachlarz artystycznych poszukiwań – od bardzo osobistych refleksji poprzez wątki społeczne, mentalne, polityczne, historyczne, kulturowe, czasem w ujęciu krytycznym czy ironicznym.
PROGRAM SESJI:
godz. 11.00 Leon Tarasewicz (ASP, Warszawa) "Pracownia Gościnna"
godz. 11.30 Irena Nawrot i Andrzej Trzciński (UMCS, Lublin) "Rzeczywistość przefiltrowana"
godz. 12.00 Dyskusja
godz. 12.30 Przerwa
godz. 13.00 Dobrosław Bagiński (UMCS, Lublin) "Wyobraźnia czyli zaawansowana technologia"
godz. 13.30 Piotr Majewski i Jan Gryka (UMCS, Lublin) "Intermedialne programy edukacyjne"
godz. 14.00 Dyskusja i zakończenie sesji.
Młode Forum Sztuki Galerii Białej powstało z inicjatywy Jana Gryki w 1997 roku, jako program edukacyjny, skierowany do lubelskiej młodzieży akademickiej, zainteresowanej niekonwencjonalną sztuką współczesną. Co prawda Galeria Biała od początku swojej działalności (1985) prezentowała najmłodszą sztukę lubelską, ale dopiero MFS intensyfikowało ten rodzaj jej aktywności.
Wystawa i sesja TRANSGRESJA WYOBRAŹNI dotyczy zjawisk artystycznych, które przekraczają konwencjonalne ramy sztuki, określane jako intermedialne, sytuując się zazwyczaj poza zdefiniowanym polem przedmiotów dydaktycznych, występujących na uczelniach artystycznych w Polsce. Owe eksperymentalne
formy już od dość długiego czasu funkcjonują w obrębie sztuki, zaś ciągle niechętnie włączane są w obszar rozwinięć dydaktycznych, choć oczywiście są w różnych formach stosowane na wielu polskich uczelniach. Wydaje się zasadnym ukazanie tych zjawisk w sposób poszerzony zarówno w sensie wielkości i różnorodności przygotowywanej ekspozycji jak i rozszerzonej refleksji teoretycznej (...)
Skonfrontowanie dorobku wyższych artystycznych szkół z działalnością MFS przez to również z dorobkiem Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie jest istotnym czynnikiem w kształtowaniu nowego wymiaru programowego kierunków artystycznych. Jest to również forma poszukiwania podstaw innego systemu kształcenia. Tworzenie bazy rzeczywistych odniesień wydaje się tu niezbędnym minimum, które może posłużyć do rozwoju i poszukiwań bardziej twórczych rozwiązań. Proces uwspółcześniania programów dydaktycznych jest w tym wypadku dość trudny i napotyka na przeszkody związane z historycznym pojmowaniem funkcji „akademii”. Stąd też wiele eksperymentalnych rozwiązań sytuuje się jakby na uboczu, stanowiąc cenne doświadczenie, które może mieć wpływ na jakość kształcenia w ogóle (…) - mówi Jan Gryka
