Taras Lozynskyj urodził się 28 marca 1959 roku we Lwowie. Jeszcze w szkole zapoznał się z zakazaną wówczas literaturą ukraińską, ponieważ już wtedy wyróżniał się szczególną ciekawością świata i tego, co nie jest powszechnie znanym.
W lwowskie życie artystyczne wszedł w latach 70-tych spokojnie, bez sensacji i skandali, ale już w pierwszych dziełach odczuwało się głębokie zainteresowanie naturą, ukrytą od ciekawskiego oka, wewnętrznym życiem przedmiotów. Co prawda dzieł tego okresu zostało niewiele. Autor zawsze był bardzo wymagający wobec swoich dzieł.
Zainteresowanie kolorem, odważne zaprzeczenie akademickich kanonów tworzenia kompozycji matrwej natury i śmiałe poszukiwanie nowych sposobów traktowannia relacji pomiędzy przedmiotami a widzem - było znakiem wyróżniającym młodego Tarasa Lozynskogo.
Swoją technikę rozwijał biorąc lekcję malarstwa u Wolodymyra Patyka - wielkiego mistrza Ukraińskiego XX wieku. Również uzyskuje nowych znajomych wśród zakazanych wtedy w Ukrainie Radzieckiej pisarzy, artystów, malarzy.
Pracuje w międzywojewódzkiej pracowni konserwatorskiej, ratując niejedną pamiątkę ikonografii. Zaczyna zbierać ikony domowe na szkle, często bardzo zniszczone i potłuczone, stając się znanym autorytetem w ich identyfikacji oraz konserwacji. Zachwyt ten został kierunkowskazem dalszej twórczości malarza.
Taras Lozynskyj jest również jednym z założycieli Instytutu Kolekcjonerstwa Pamiątek Historycznych przy Naukowym Towarzystwie im.Szewczenki. Publikuje albumy dzieł sztuki z prywatnych kolekcji, które nigby by nie zobaczyli świat.