WODNE SZTUCZKI, to wystawa obejmująca dokumentację powstałą w trakcie realizacji projektu odszarzanie oraz instalacje i obiekty, których głównym bohaterem jest WODA.
Woda okazała się mieć malarski potencjał... nie tylko w sensie estetycznym. Podobnie jak obraz wywołuje w nas rozmaite emocje, buduje napięcie, wzbudza przestrach, uspokaja, bawi. Woda jako jeden żywiołów, ciągle w ruchu, warunek życia, budzi wiele skojarzeń, prowokuje do zamyślenia. O ile sam projekt odszarzanie korzysta z potencjału przestrzeni miejskiej, łączy kontekst społeczny z malarskim postrzeganiem świata, wystawa WODNE SZTUCZKI ma aspekt stricte malarski. To eksperyment mający na celu stworzenie obiektów z wykorzystaniem kolorowych cieczy, ale budujący i prowokujący widza nie tylko do doznań estetycznych. To próba zagłębienia się w siebie, wejścia pod pokład, zanurzenia...
Aleksandra Ignasiak, młoda artystka z Łodzi, "maluje" szare urbanistyczne przestrzenie polskich miast w kolorach tęczy, łącząc podejście artystyczne ze społeczną wrażliwością. Od pewnego czasu prowadzi akcje na ulicach, wpuszczając kolorowe pigmenty do kałuż wody, manifestując swoją niezgodę na byle jakie, brzydkie i brudne otoczenie.
Pochodzi z Łodzi, robotniczego miasta, które ucierpiało wskutek przemian gospodarczych ostatnich dwudziestu lat. Likwidacja przemysłu tkackiego pozbawiła mieszkańców miejsc pracy. "Manchester Środkowej Europy" znacznie zubożał, a prowadzone tam liczne programy rewitalizacyjne poprawiają sytuację, ale nie tak szybko, jak by sobie tego życzono. Łódź - moje miasto. Szarzy ludzie, starość, bieda, dziurawe ulice, syf, psie kupy na trawnikach, smród wylegający z kamienicznych bram, pijący i skundlone rottweilery. Nie mam już siły narzekać? działam. Brzydota może stać się piękna, a dla malarza inspirująca. Jestem malarzem... malarzem przyziemnym... - zwierzała się autorka akcji "Odszarzanie Łodzi". Aleksandra Ignasiak bierze sprawy w swoje ręce i barwi kałuże wody na intensywne róże, błękity, pastelowe żółcie. Plamy intensywnego koloru ożywiają szarość, rozlewają się, tworząc tęczowe, wesołe kompozycje w szarej przestrzeni miasta.
Eulalia Domanowska, ARTLUK nr 1/2012
Aleksandra Ignasiak urodziła się w Łodzi w 1982 roku. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa prof. Mikołaja Dawidziuka ( 2007 r.) na Wydziale Grafiki i Malarstwa oraz dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Biżuterii prof. Andrzeja Szadkowskiego (2011 r.) na Wydziale Tkaniny i Ubioru. Jest dwukrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wyniki w nauce. Od 2010 roku pracuje na stanowisku asystenta w macierzystej uczelni.
Autorka projektu Odszarzanie miasta – malarstwo przyziemne, który zyskał uznanie kuratorów konkursu YICCA (Young International Contest of Contemporary Art 2012) oraz kuratora Christophera Eamona - Lumen Festival 2012 w Nowym Jorku. W marcu 2013 roku projekt Odszarzanie zostanie zaprezentowany na wystawie zbiorowej Cosmobilities w Rowan University Art Gallery w Glassboro (USA). Ma za sobą kilka wystaw indywidualnych i kilkadziesiąt zbiorowych w kraju i za granicą. Współpracuje z mężem Andrzejem Sieczkowskim, muzykiem, fotografem, dokumentalistą. Zajmuje się malarstwem, instalacją (czasem przeradzającą się w performance), biżuterią i emalią.
Wstęp wolny.
