Viola Głowacka (ur. 1985) studia na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Dyplom z malarstwa w pracowni ad. II st. Jana Gryki obroniła w 2009 roku. Uczestniczyła w kilku wystawach zbiorowych: 39. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień 2009”, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała 2009, Przed Remontem, Młode Forum Sztuki Galerii Białej, Lublin 2008, Nova fala II edycja, Młode Forum Sztuki Galerii Białej, Korytarz Akademii, Lublin 2007, Transgresja Wyobraźni, Galeria Biała, Lublin 2007, Białe Kombinacje, Galeria Sanocka BWA, Sanok 2007.
Obecna wystawa jest jej pierwszą wystawą indywidualną.
Jej charakterystyczne cykle obrazów zaczęły powstawać już kilka lat temu. Pierwsze prace dotyczyły NUDY. Okazało się, że jest to moment, który może być ważnym tematem obrazów. Pewien stan zatrzymania w bezruchu, czynności, które nie mają realnych odniesień mogą mieć silny przekaz emocjonalny. W większości wypadków ona sama występuje w roli modelki i malarki jednocześnie. Maluje obrazy, w których posługuje się własnym wizerunkiem, kobiety uwikłanej i negocjującej ze światem, szukającej własnej tożsamości. Swoje zanurzenie w rzeczywistość traktuje jako stan bezruchu, zamyślenia czy nostalgii. Specyficzny rodzaj zawieszenia staje się tu przekazem związanym z niemożnością, niemocą i egzystencjalnymi rozterkami. W ostatnich jej pracach pojawiają się specyficzne wątki literackie powiązane z sytuacjami wydarzającymi się tu i teraz a związanymi z otaczającymi ją ludźmi w szczególności zaś z tymi, których odbiera negatywnie szukając w tych postawach ironicznych odniesień. Tematyczne wątki tych obrazów nie kojarzą się w żadnym razie z jakimś wojującym feminizmem, są raczej wyrazem pustki i niemocy w zderzeniu z zewnętrznym światem mediów. Sztuka jawi się tu jako skromny prywatny świat dystansu, błędu i oczekiwania…
Wystawa czynna od poniedziałku do soboty w godz. 11.00-17.00
Wstęp wolny
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
