W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Yan Kurz, Łukasz Trzciński Pałac fikcji – rzeczywistość sztuki 3

Yan Kurz, Łukasz Trzciński Pałac fikcji – rzeczywistość sztuki 3
Data rozpoczęcia 2016-05-19
Godzina rozpoczęcia 18:00
Miejsce Warsztat Fotograficzny Warsztatów Kultury, Zaułek Hartwigów, ul. Kowalska 3
Organizator Warsztaty Kultury
Kontakt sekretariat@warsztatykultury.pl
Udział Bezpłatny
Kategoria Wystawa

Yan Kurz, Łukasz Trzciński „Pałac fikcji – rzeczywistość sztuki 3 "To, co zostało utrwalone, jednocześnie zostało zamazane."

Seria działań Łukasza Trzcińskiego i Yana Kurz’a, pod wspólnym tytułem „Pałac fikcji – rzeczywistość sztuki” poświęcona została zagadnieniu pamięci o sztuce, jak i pamięci zawartej w samej sztuce. Artyści badają jak sztuka jest pamiętana przez poświęcone jej instytucje oraz przez samych widzów. Autorzy przywołują prace innych artystów i obserwują jak galerie odnoszą się do ich dorobku. Obiektem ich zainteresowania stała się działalność lubelskiego BWA i Galerii Labirynt.

Tytuł trzeciej odsłony projektu Trzcińskiego i Kurz’a brzmi: „To co zostało utrwalone, jednocześnie zostało zamazane”. Jest to odwrócenie i parafraza zdania Jana Świdzińskiego z roku 1983: „To co zostało zamazane, jednocześnie zostało utrwalone”.

Jan Świdziński jest autorem pojęcia sztuki kontekstualnej, które rozwijał w manifeście i wielu książkach. Uważał, że dzieło sztuki zmienia swoje znaczenie zależnie do kontekstu, w którym funkcjonuje. Dlatego niemożliwe jest ustalenie jedynego słusznego znaczenia danego dzieła. Każda próba takiego ustalenia takiej definicji, ujęcia jej w niezmienne kategorie i hierarchie powoduje, że znika sama istota sztuki, która jest płynna i niestała, oparta na coraz to nowych odniesieniach.

Działanie Trzcińskiego i Kurz’a nawiązuje do sztuki kontekstualnej. Świdziński pisał: Sztuka kontekstualna przeciwstawia się stabilizacji znaczeń, bo trwałość powoduje produkcję zdezaktualizowanych przedmiotów. Odrzuca więc utrwalone definicje sztuki. A także: Działanie sztuki kontekstualnej jest więc stałym odrzucaniem kanonów usiłujących zatrzymać nieustannie dezaktualizujące się znaczenia. Dzisiaj założenia sztuki kontekstualnej stały się właściwie komentarzem do kształtu współczesnej kultury, a świadomość płynności znaczeń nie tylko sztuki, ale i pamięci towarzyszy nam stale.

Świdziński porusza zagadnienie przestrzeni społecznej. Trzciński i Kurz prowadzą refleksję nad tym, co się pamięta w świecie sztuki i jak się tę pamięć zachowuje. Każdy z artystów dociera na własną rękę do obszaru pamięci zbiorowej, każdy z nich wierzy, że wielość perspektyw w patrzeniu na sztukę, ale i w pracy z pamięcią jest niezbędna. W pewnym sensie sztuka przechowuje pamięć i potrafi ją uwolnić, zależy to jednak od kontekstu.

Gest Jana Świdzińskiego z 1983 roku powtórzy w nowym kontekście Waldemar Tatarczuk, performer, dyrektor Galerii Labirynt, opiekun dorobku i spuścizny artysty.

Yan Kurz - za główne pole swojej praktyki obrał cudze strategie artystyczne i kuratorskie oraz polityki instytucjonalizacji sztuki. W wolnych chwilach zajmuje go snucie potencjalnych scenariuszy ewolucji sztuki. Do jednego z istotniejszych, niedawno wypracowanych narzędzi zalicza umiejętność wyciszania własnego ego. Od 2015 roku współpracuje z Łukaszem Trzcińskim, artyści spotkali się już m.in. przy wystawie „Implozja?” w Jasnym Domu w Krakowie oraz przy okazji pracy nad fotograficznym archiwum filozofa Romana Ingardena, którego kserograficzne wglądówki Kurz znalazł na ulicy niedaleko krakowskiego MOCAKu.

Łukasz Trzciński - wychodząc z pozycji dokumentalisty w miarę wieloletniej pracy z zaangażowanym obrazem fotograficznym, odrzucił własną praktykę fotograficzną na rzecz analitycznej pracy z medium, które staje się w jego pracy punktem wyjścia do szerszej refleksji wokół przemian politycznych, ekonomicznych i kulturowych. Istotnym obszarem jego działań stała się też gra z pozycją autorstwa, włączanie cudzych strategii pracy z obrazem, w tym percepcji odbiorcy, jako elementu własnej praktyki artystycznej. Obraz staje się dla Trzcińskiego uniwersalnym terytorium badawczym kulturowo społecznym uwikłaniem stereotypizacji wyobrażenia jak i uwarunkowań percepcji. Ostatnio szczególną uwagę poświęca strategiom zarządzania pamięcią poprzez obraz, jak i pracy z pamięcią sztuki.

Organizatorzy zapraszają także na 1. odsłonę projektu do Galerii Labirynt 2, przy ul. Grodzkiej 3.

Więcej informacji na stronie http://www.warsztatykultury.pl

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej