10 listopada w Los Angeles swoje 100 urodziny obchodziła Pani Helen Ober. Urodziła się 11 listopada w Lublinie jako Chaja Szajndla Sztern. W Lublinie mieszkała do wybuchu II wojny światowej. Następnie uciekła do Rosji, gdzie poznała swojego późniejszego męża, także lublinianina. Po wojnie, w której straciła rodziców i trójkę rodzeństwa, wyjechała wraz z mężem do Francji. W 1961 roku opuścili Europę i wyemigrowali do USA. Obecnie Pani Helena mieszka w Los Angeles. Jest najstarszą członkinią Stowarzyszenia Żydów Lubelskich na świecie. W wigilię swoich 100 urodzin została odznaczona przez Prezydenta Miasta Lublina - Pana Krzysztofa Żuka medalem 'Zasłużony dla Miasta Lublin'. Odznaczenie wręczył Konsul ds. polonijnych i dyplomacji publicznej w Konsulacie Generalnym w Los Angeles, Pan Paweł Lickiewicz.
Stowarzyszenie dziedzictwa lubelskiego w Izraelu rozpoczęło swoją działalność podczas drugiej wojny światowej. Jego główne działania polegały na wysyłaniu paczek żywnościowych dla uchodźców lubelskich w Związku Radzieckim. Po wojnie powstała fundacja charytatywna pomagająca rodzinom imigrantów. Po raz pierwszy pomoc dla ofiar z Lublina została zorganizowana 9 listopada 1949 i objęła swoim zasięgiem ponad 1000 osób. W tym czasie powstał też zarząd Stowarzyszenia z Panem Abrahamem Kershmanem jako przewodniczącym. Celem Stowarzyszenia było upamiętnianie, wzajemna pomoc, działalność kulturalna, współpraca i utrzymywanie kontaktów z Lublinianami z całego świata. Efektem działalności Stowarzyszenia "Pierwszego pokolenia" było powstanie pomnika ofiar z Lublina i Majdanka na cmentarzu Nahalat Isaac w Givatayim w Izraelu. W Dzień Pamięci Ofiar Holokaustu organizowane są tam uroczystości ku czci zamordowanych. Zapadła też decyzja o organizowaniu corocznych zjazdów Stowarzyszenia w listopadzie w rocznicę likwidacji getta w Majdanie Tatarskim. Mimo upływającego czasu członkowie Stowarzyszenia, którzy dzisiaj są już potomkami mieszkańców Lublina w drugim i kolejnych pokoleniach, nadal czują obowiązek upamiętniania życia i zagłady swoich przodków w okresie holokaustu, historii tej społeczności oraz jej kultury z okresu kilkusetletniej egzystencji. Kontynuowane są zarówno uroczystości upamiętniające, ustanowione w początkach działania organizacji, ale rodzą się także nowe tradycje. Wspólne gotowanie i uroczysta kolacja w stylu polsko – żydowskim to wyraz tęsknoty za "daniami mamy, babci". Ponadto wydawane są publikacje w języku jidysz, organizowane wyjazdy do Lublina w poszukiwaniu tożsamości, min. poprzez spotkania w domach członków Stowarzyszenia z młodzieżą z Lublina i Rishon LeZion w ramach projektu "W poszukiwaniu wspólnej historii". Silna wola członków organizacji oraz ich potrzeba poznania źródeł historii i tożsamości to ciągle silny fundament Stowarzyszenia.
