Definicja uzależnień behawioralnych (czynnościowych)
Zespół objawów związanych z utrwalonym, wielokrotnym powtarzaniem określonej czynności (lub grupy czynności) w celu uzyskania takich stanów emocjonalnych jak przyjemność, euforia, ulga, uczucie zaspokojenia. Pojęcie uzależnienia czynnościowego po raz pierwszy wprowadził austriacki psychoanalityk Otto Fenichel w 1945 r. w swoim dziele "Teorie psychoanalityczne neuroz".
Objawy uzależnienia behawioralnego
Określona czynność (lub grupa czynności) staje się nałogowa wtedy, gdy towarzyszy jej silne pragnienie lub wewnętrzny przymus jej podejmowania (tzw. głód) z coraz większą częstotliwością (zwiększanie się tolerancji) oraz narastające trudności w kontrolowaniu zachowań z nią związanych. W sytuacji ograniczenia lub przerwania czynności występują objawy abstynencyjne:
Osoba uzależniona powtarza określone zachowania pomimo ich wyraźnej szkodliwości dla jej codziennego funkcjonowania w różnych sferach życia (zawodowej, rodzinnej, zaniedbywanie innych źródeł zainteresowań). Uzależnieniu towarzyszy zespół mechanizmów obronnych, które odpowiadają między innymi za zniekształcanie i blokowanie trudnych, zagrażających treści związanych z nałogiem oraz jego negatywnymi konsekwencjami. Prowadzi to do tego, że osoba uzależniona przez lata nieświadomie wytwarza różnorodne złudzenia na temat swojego życia, co minimalizuje w niej chęć do zmiany swoich destrukcyjnych nawyków.
Przykłady uzależnień behawioralnych:
Formy terapii:
Źródło: https://pl.wikipedia.org
Zapraszamy do zapoznania się z informacjami zawartymi w serwisie internetowym poświęconym szerokiemu spektrum spraw związanych z problematyką uzależenień behawioralnych: www.uzaleznieniabehawioralne.pl.