Kościół wzniesiono w pierwszej połowie XVII wieku przy Trakcie Lwowskim z przeznaczeniem dla zakonu augustianów. Po zniszczeniach związanych z najazdami szwedzkimi został odbudowany w drugiej połowie XVII w. Jest to świątynia trójnawowa, nieorientowana, z niewielkim, zamkniętym półkoliście prezbiterium. Posiada typowe dla renesansu lubelskiego sklepienie kolebkowe z lunetami ozdobione sztukateriami. Podobną dekorację odnajdziemy w zakrystii oraz w klasztornym refektarzu. Charakterystyczna dla typu lubelskiego fasada jest zwrócona w stronę miasta. Znajdująca się wewnątrz kościoła polichromia pochodzi z 1899 r. (odnowiona w latach 60. XX wieku). W wykonanym z drewna dębowego barokowym ołtarzu głównym znajduje się XVIII-wieczny obraz przedstawiający św. Augustyna ze św. Moniką i Matką Bożą Pocieszenia oraz obraz św. Agnieszki – patronki kościoła.
