W imieniu wolontariuszy Europejskich, Fundacja Sempre a Frente serdecznie zaprasza na wystawę fotograficzną, pt. „Foreigner in Lublin”, której wernisaż odbędzie się 25 maja 2017 roku o godzinie 18:00 w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie w Alei Kultur na poziomie 3.
Wstęp na wernisaż jest bezpłatny, zapraszamy wszystkich chętnych do poznania naszych wolontariuszy oraz ich punktu widzenia na temat Lublina!
Wystawa będzie czynna do 10 czerwca 2017 roku.
Inicjatywa jest zrealizowana przy wsparciu programu Unii Europejskiej Erasmus+
O projekcie "Obcokrajowiec w Lublinie"
Jesteśmy trójką wolontariuszy z różnych państw, zaangażowanych w projekt Wolontariatu Europejskiego, koordynowany przez Fundację Sempre a Frente w ramach programu Erasmus +. Jesteśmy w Lublinie od listopada 2016 roku. Pracujemy z dziećmi, w różnych miejscach, ucząc je i zarazem ucząc się od nich samych. Wybraliśmy fotografię, ponieważ jest to najlepsza możliwość na pokazanie tego, co chcemy przedstawić. Nie jesteśmy profesjonalistami, ale za pomocą naszych zdjęć chcemy pokazać naszą wizję piękna, niezwykłości, jakie tutaj spotykamy, a gdy spojrzy się na ich szczegóły, będzie można dostrzec to, czym chcemy się podzielić. Ponadto naszym celem jest nawiązać dialog pomiędzy widzem, a nami. Mamy możliwość opowiedzieć, jak widzimy Lublin i być może odbiorca będzie również w stanie spojrzeć na te lub inne miejsca, na które do tej pory nie zwracał uwagi albo spoglądał mimochodem i odwracał wzrok albo patrzył i czuł to samo, co my.
Alexander Kitiashvili z Gruzji:
Zimowy czas dla większości ludzi kojarzy się z ciemnymi, smutnymi i ponurymi chwilami, ale występują tu istoty lub tłumy, które zajmują swój czas, nawet zimą. Nie ma znaczenia, czy to jest -20 lub +20 stopni, zawsze znajdą się te Zatłoczone wierzchołki; chciałem pokazać tylko niewielką część ich społeczeństwa i tego, jak one sprawiają, że drzewa stają się zatłoczone.
Andrea Sisternes z Hiszpanii:
Seria fotograficzna oparta jest na technice malowania światłem w kategorii fotografii artystycznej. Zawartość tej serii zdjęć rozpoczyna się od osobistej abstrakcji i głównej idei dotyczącej względności tego, co widzimy w życiu codziennym oraz sposobu, w jaki prosty ruch w chwili uchwycenia obrazu w długotrwałym naświetleniu całkowicie zmienia jego rezultaty. Związku tej pracy z tematem wystawy można się doszukać w relatywności uczuć i osobistych doświadczeń. Podobnie jak w życiu, rezultat tego doświadczenia różni się w zależności od osoby, zarówno w miejscu pracy, jak i otoczeniu oraz zanurzeniu się w społecznościach kulturowych za granicą. W ten sam sposób każdy z obrazów, które tworzą te serie fotograficzne i co mogą wywoływać, przekazywać lub oznaczać również zmienia się w zależności od każdego widza, ich osobistych doświadczeń i / lub odniesień do kultury, oprócz ich rzeczywistości w chwili, w której On/ Ona je obserwuje.
“Nie widzimy rzeczy takimi, jakie są. Widzimy je takimi, jakimi my jesteśmy” Anais Nin (1903-1977)
Maria Ortiz z Hiszpanii:
Chciałam opowiedzieć historię dwoma rodzajami zdjęć. Pierwsze są o dziewicach - byłam w szoku, ponieważ zastanawiało mnie - jaką rolę ma religia w Polsce? To było i wciąż jest niesamowite dla mnie. Czuję też coś przyciągającego podczas robienia zdjęć ich twarzy, czy okolicznych krzyży. Możliwość oglądania tych rzeźb na ulicach jest dla mnie zaskoczeniem. Drugi temat dotyczy budynków i światła, które odbija się na nich. Lubię, kiedy jest słoneczny dzień w Lublinie, ponieważ widać różnorodne kolory na murach. Dlatego, kiedy tylko zdarzył się słoneczny zimowy dzień, szybko wychodziłam robić zdjęcia. Wybrałam zdjęcia, w których występują kolory i formy, ale moim celem jest umożliwienie zwiedzania Lublina i tych miejsc z różnych perspektyw i innymi „oczyma”. Starałam się szukać rzadkich ujęć i minimalistycznych zdjęć, gdzie występują dwa kolory lub widać tylko okna. Lubię też specyficzne, piękne, ukryte miejsca Lublina, które znalazłam podczas chodzenia i odkrywania jego ulic.
