Warsztaty w ramach projektu „Złoty Talar”, poświęcone będą tradycyjnej muzyce instrumentalnej regionu janowsko - biłgorajskiego.
Warsztaty odbędą się w dniach 25 - 28 października 2012 w Lublinie.
Skrzypce – poziom średnio – zaawansowany i zaawansowany. Prowadzenie: Stanisław Głaz, Ewa Grochowska. (Po indywidualnym uzgodnieniu jest możliwość dołączenia osób początkujących).
Suka biłgorajska – poziom początkujący i średnio – zaawansowany. Prowadzenie: Zbigniew Butryn, Krzysztof Butryn.
Basy – poziom początkujący i średnio – zaawansowany. Prowadzenie: Edyta Piekarczyk.
Bębenek obręczowy i baraban – poziom początkujący i średnio – zaawansowany. Prowadzenie: Krzysztof Butryn, Ewa Grochowska.
Zgłoszenia przyjmowane są do 23 października (środa) na adres: olamhaba@gazeta.pl.
Ilość miejsc ze względu na dostępność instrumentów ściśle ograniczona. Od skrzypków wymagamy posiadania własnego instrumentu.
Godziny i miejsca zajęć zostaną podane bezpośrednio zainteresowanym osobom, postaramy się dopasować je do możliwości czasowych uczestników. W razie pilnych pytań/wątpliwości można dzwonić pod nr 694612011.
Szczegóły na stronie www.staromodni.pl.
Organizatorzy: Kapela Braci Dziobaków z Woli Destymflandzkiej, Stowarzyszenie Twórców Ludowych (Lublin).
Wydarzenie jest częścią projektu „Złoty Talar. Nieformalna edukacja muzyczna jako kapitał kulturowy." Projekt dofinansowany przez Urząd Miejski w Lublinie oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Program „Złoty talar” jest programem popularyzatorsko - edukacyjnym, polegającym na stworzeniu możliwości uczenia się i doskonalenia umiejętności amatorskiego wykonawstwa muzyki instrumentalnej wraz z popularyzacją wiedzy na temat stylów i form muzycznych.
Program oparty jest na metodzie przekazu bezpośredniego, na jakim opiera się system edukacji muzycznej w kulturze tradycyjnej. Materiałem do pracy jest instrumentarium i style muzyczne funkcjonujące w polskiej muzyce tradycyjnej, czyli: skrzypce, suka biłgorajska, basy, bębenek oraz tradycyjna muzyka taneczna, która jest uważana przez antropologów za formę kultury sprzyjająca komunikacji międzyludzkiej i międzypokoleniowej.
Program popularyzuje naukę gry na instrumentach dawnych i rzadko występujących (np. suka biłgorajska) jak i na instrumentach bardziej „współczesnych” (skrzypce, basy dłubane, bęben).
Głównym założeniem programu jest upowszechnianie przekonania o znaczeniu aktywnego uczestnictwa w kulturze i wypracowywanie wzorców takiej aktywności.
Tytuł programu nawiązuje do przekonania, że dobra kultury i umiejętności zarówno kulturowe jak i społeczne są największym kapitałem i tak powinny być postrzegane: gromadzenie wiedzy i doświadczeń udziału w kulturze jako gromadzenie i pomnażanie bezcennego kapitału.