Agnieszka Holland jako artystka przyzwyczaiła nas przez lata do podejmowania w swoich filmach tematów ważnych, trudnych, nierzadko zmuszających do debaty i głębszej refleksji. „Pokot” to w dużej mierze kolektywne dzieło reżyserki, jej córki Kasi Adamik, która również staje tu za kamerą oraz pisarki Olgi Tokarczuk. Ta ostatnia współtworzyła zresztą scenariusz powstały na bazie jej słynnej, nominowanej do nagrody Nike powieści „Prowadź swój pług przez kości umarłych”. W mnogości wątków i historii zawartych w „Pokocie” jednym z kluczowych jest temat ekologiczny. Obcowanie człowieka z dziką przyrodą, symbioza z otaczającym bohaterów i bohaterki ekosystemem oraz przepięknie sfilmowane obrazy Sudetów i Kotliny Kłodzkiej, przeciwstawione są tu brutalnemu światu myśliwych i łowczyń. Co się jednak stanie, gdy role się odwrócą i ludzie polujący i zabijający dla zabawy, sami zaczynają znikać w tajemniczych okolicznościach?
