Na wystawie Kobiety prezentuję portrety bliskich mi kobiet, które są moją inspiracją i które nazywam „bohaterkami dnia codziennego”. Kobiety w XX wieku wywalczyły wiele - wolność pracy, rozwoju, niezależność... jest to jednak moim zdaniem zwycięstwo pyrrusowe, okupione ogromnym wysiłkiem. Moje bohaterki mimo skomplikowanych okoliczności nie poddają się jednak, nieustannie podejmując próby sprostania wymogom czasów. Godzą niejednokrotnie wiele ról, matki, córki, szefowej, żony. Obserwując postawy moich koleżanek jestem zafascynowana ich determinacją, pomysłowością i przejawami empatii w życiu codziennym. Mam nadzieję, że wystawa stanie się inspiracją do refleksji.
Anna Świerbutowicz-Kawalec
Mówiąc o malarstwie Anny Świerbutowicz-Kawalec postaram się uczynić to w miarę możliwości nie tylko w relacji ojciec – córka, ale przede wszystkim z pozycji starszego kolegi po fachu.
W 2005 roku Ania uzyskała dyplom z grafiki projektowej na Wydziale Artystycznym UMCS i podjęła pracę w Zespole Szkół Plastycznych w Lublinie. Dodatkowo w 2015 roku ukończyła studia podyplomowe w zakresie architektury wnętrz i wystawiennictwa w Łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Mimo, iż zawodowo została ukierunkowana na projektowanie i grafikę, nigdy nie zaprzestała malowania. Brała udział w licznych plenerach, w niektórych wspólnie ze mną. Umiejętności malarskie doskonaliła też na kursach w Lubelskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych pod okiem doświadczonego pedagoga Macieja Bijasa. Dodatkowym czynnikiem motywującym do doskonalenia umiejętności w tej dziedzinie stało się uzyskanie w roku 2011 Grand Prix w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim organizowanym przez Warszawską Galerię Sztuki ZADRA.
Jako malarka, Anna Świerbutowicz-Kawalec jest wierna tradycji tworzenia obrazów w oparciu o bezpośrednią obserwację. Naturalnym wydaje się fakt, iż główną tematykę Jej malarstwa stanowi: martwa natura, pejzaż oraz portret. W ostatnim czasie to właśnie portret stał się dominującym przedmiotem Jej aktywności twórczej. W dzisiejszym świecie uprawianie sztuki portretu wymaga odwagi, predyspozycji i specyficznej umiejętności obserwacji modela. Portrecista oprócz bystrego oka i sprawnej ręki musi umieć wniknąć w głąb psychiki portretowanego. Prezentowany cykl portretów nosi tytuł: Kobiety. W zrealizowanych obrazach modelkami są rówieśniczki autorki z pokolenia określanego niekiedy mianem –„JP II”.
Ich podobizny są większe niż w rzeczywistości, na co pozwala zastosowany format podobrazi o wymiarach 80 x 80 cm. Wielkość płócien uwalnia od konieczności opracowywania bardzo drobnych szczegółów i daje większą swobodę operowania pędzlem. Obrazy wykonane są w technice akrylowej.
Dynamiczny gest nakładania farby wykorzystujący naturalne możliwości motoryczne ręki, wyrazisty i śmiały rysunek oraz pogodna, prawie pastelowa kolorystyka to cechy charakterystyczne prac Anny Świerbutowicz-Kawalec. Obrazy sprawiają wrażenie malowanych swobodnie i z dużą „swadą”, szczerze, bez żadnych kalkulacji i zbytecznej brawury. Modelunek bryły oparty jest o wyraziście wyodrębnione płaskie plamy barwne oddające siłę i temperaturę padającego światła oraz głębokość i różnorodność nasycenia partii ocienionych. W większości dominuje chłodna tonacja tła zestawiona z ciepłą kolorystyką twarzy i mocniejszymi akcentami w różnych odcieniach żółci, czerwieni i oranżu. Charakterystyczny jest różnobarwny kontur, nierzadko rozmijający się z formą plam określających ukształtowanie bryły, co dyskretnie wzmacnia siłę ekspresji. Myślę, że stworzone portrety są wymownym świadectwem więzi i wzajemnych relacji między malującą a portretowanymi. Przedstawione twarze budzą sympatię spoglądając w większości ujęć z ufnością i przyjaźnią wprost w oczy oglądającego.
Niektórym portretom towarzyszą różne znaki i rekwizyty, na przykład: wplecione we włosy wijące się wstążki, a może to tylko wieniec z dziwnych kwiatów albo kłębowisko myśli, złote koło umieszczone w tle jak aureola okalająca głowę portretowanej osoby lub błękit na twarzy i włosach jak spływające z góry pogodne niebo. Innym razem przedstawionym twarzom towarzyszą jakby mydlane bańki albo unoszące się w powietrzu kolorowe marzenia. Nic tu do końca nie jest dosłowne i jednoznaczne, a to chyba dobrze. Szczególnie cennym wydaje się, że prezentowany zestaw prac ma spójny charakter i ujawnia oryginalny autorski zapis malarski, czyniąc go rozpoznawalnym.
Tomasz Świerbutowicz
Anna Świerbutowicz Kawalec - urodzona w 1981 roku w Lublinie. Ukończyła Grafikę na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie i Aranżację Przestrzeni na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Od 2006 roku pracuje w Zespole Szkół Plastycznych im. C. K. Norwida w Lublinie na stanowisku nauczyciela, zajmuje się również projektowaniem akcydensów i publikacji, prowadzi warsztaty i kursy poświęcone grafice warsztatowej oraz projektowej. W 2011 roku zdobyła Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego „Zadra” w Warszawie, a w 2018 dostała nagrodę w konkursie malarskim „Barwy Roztocza”. Od czasu podjęcia studiów plastycznych bierze czynny udział w plenerach malarskich i graficznych.
