Odpoczno [POL]; Balkan Taksim [ROU]
Scena Festiwalu to miejsce, w którym tradycja łączy się ze współczesnością, to co kolektywne i wyrastające z doświadczeń wspólnotowych, z tym, co autorskie i indywidualne. Takimi drogami poruszają się też grupy, które wystąpią przed publicznością Festiwalu podczas niedzielnego wieczoru. Zespół Odpoczno to kompilacja osób o różnych fascynacjach i bagażach doświadczeń muzycznych, wizjach oraz pomysłach na to, jak współczesnym językiem można mówić o tym, co tworzone było niegdyś na polskiej wsi. Tradycyjne melodie, pochodzące z muzyki opoczyńskiej to silna baza, która jest następnie łączona z nowymi brzmieniami. Mozaika ta nie powstawała łatwo – jest wynikiem wielu eksperymentów i poszukiwania odpowiednich efektów, które stworzą spójną całość z rzetelnie eksplorowaną tradycją. Muzycy dali sobie czas na przeprowadzenie tych poszukiwań, stosowanie metody prób i błędów, poznawanie folkloru opoczyńskiego i otwieranie się na jego reinterpretację. Dźwięk tradycyjnych melodii skrzypcowych w wykonaniu Marcina Lorenca przeplatany jest brzmieniem gitary Marka Kądzieli i perkusji Piotra Gwadery. Uzupełnienie stanowi śpiew Joanny Szczęsnowicz oraz wyraziste efekty elektroniczne.
Drugą propozycją wieczoru będzie rumuński zespół Balkan Taksim. Multiinstrumentalista Sașa-Liviu Stoianovici oraz odpowiedzialny za elektronikę Alin Zăbrăuțeanu odwołują się do złożonego dziedzictwa bałkańskiego. Wśród ich inspiracji znajdują się utwory serbskie, macedońskie, bułgarskie, albańskie, tureckie czy arumuńskie. Sașa-Liviu podróżował przez różne zakątki Bałkanów, poznając lokalnych instrumentalistów oraz śpiewaków. W poszukiwaniu muzykantów był m.in. w rejonie Botoszanów, nagrywał też pieśni i opowiadania Arumunów, odwiedzał także Anatolię, w której zetknął się z tureckim sazem. Utwory wykonywane przez Balkan Taksim niekiedy zachowują oryginalny tekst pieśni i część jej linii melodycznej, innym razem opierają się głównie na szorstkim brzmieniu tradycyjnych instrumentów. Podstawa ta jest następnie na nowo aranżowana, by w połączeniu z charakterystycznym śpiewem wokalisty pokazać nam fragment pełnego niuansów muzycznego pejzażu Bałkanów i sąsiadujących z nimi regionów.
