Remiks jest ważnym gestem współczesnej kultury; sięganie po prace innych artystów, by na ich bazie zbudować swoją opowieść to sposób na pracę z pamięcią, z procesem zapominania, mitologizowania, wreszcie – wypierania z pamięci. To także pytanie to relację historii teatru i tańca do współczesnej praktyki artystycznej.
Komuna Warszawa uruchomiła kilkuletni cykl „Remiks”, by zaprosić reżyserów i choreografów do pracy wokół swoich mistrzów: artystów, którzy wywarli na nich wpływ, z którymi pracowali, których uwielbiali bądź których nie znosili; takich, którzy są dla nich ważnym punktem odniesienia. Wśród „remiksowanych” postaci teatru pojawiły się i takie, o których niewiele wiadomo – wówczas remiks stawał się procesem rekonstruowania własnej pamięci i wiedzy.
Cykl zaowocował jedną z najciekawszych repertuarowych propozycji w Warszawie ostatnich kilku sezonów; powstało kilkadziesiąt niewielkich spektakli, które zebrały wypowiedzi najważniejszych polskich twórców teatru i tańca. W Lublinie pokażemy te najciekawsze – pierwsza odsłona podczas Konfrontacji, druga – w trakcie Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca.
Wojtek Ziemilski:
Poor Theatre: Remiks
premiera 24.04
Przed kilku laty słynna nowojorska formacja The Wooster Group przygotowała „The Poor Theatre”, swoistą powtórkę jednego z najbardziej klasycznych przedstawień Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium – „Akropolis”. Wojtek Ziemilski idzie kilka kroków dalej. Powtarza „Poor Theatre”. A raczej gra z pojęciami powtórzenia i oryginału. Na scenie trójka dzieci i trójka dorosłych uporczywie powtarza krótki fragment „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego. Dzieci sterowane przez dorosłych powoli wchodzą w swoje kulturowe role. Powtórzenie jako jedyny sposób przyswajania kultury? „Poor Theatre: Remiks” to pierwsza realizacja Wojtka Ziemilskiego po głośnej premierze „Małej narracji” w Teatrze Studio w Warszawie.
Współprodukcja:
Studio – Centrum Sztuki im. Stanisława Ignacego Witkiewicza
partner: Teatr Polski w Bydgoszczy
