Spotkanie Literackie: Aglaja Veteranyi "Kto znajduje źle szukał" z udziałem tłumaczki Katarzyny Leszczyńskiej, prowadzenie Jarosław Cymerman. Spotkaniu towarzyszyć będzie pokaz filmu dokumentalnego o autorce "Hier Himmel"(Tu Niebo) prod. TV 3SAT, reż. Ludwig Metzger.
Wstęp wolny.
W książkach Aglai Veteranyi dziecięca naiwność miesza się z groteską, a okrucieństwo z pogodnym humorem. W obrazoburczych spostrzeżeniach przemyka błyskotliwy dowcip. Świnie chcą zostać pieczenią wołową, potwory wyjadają z puszek czas, dobry Bóg jak zawsze mieszka w dziurach w ziemi, dzieci patroszy się jak gęsi, a panienka Rosa przychodzi na podwieczorek z lwem. Kto znajduje, źle szukał zmarłej w 2002 roku rumuńskiej pisarki to zebrany i złożony przez Katarzynę Leszczyńską kolaż z nieznanej dotąd twórczości autorki. Są tu zdjęcia, pocztówki, prozatorskie miniatury, baśnie, próby dramatyczne, reportaże, notatki, wywiady prasowe, a także wspomnienia przyjaciół czy poświęcony jej pamięci esej biograficzny. Teksty nadesłali najbliżsi Aglai Veteranyi i to właśnie dzięki nim do naszych rąk trafia nowa książka pisarki.
"Im dłużej chodzę śladami Aglai i rozmawiam z bliskimi jej ludźmi, tym mocniej czuję, że udało się to, o czym marzyli po jej śmierci: żeby znowu cieszyć się nią, jej tekstami, żeby dać się wciągnąć w dialog, kiedy minie pierwszy przeraźliwy ból. Nie oddać jej całkowicie śmierci. Ta, jak ją nazywali przyjaciele, podziwiaczka i obejmowaczka świata jest z nimi nadal, inspiruje, rozśmiesza, zadziwia i tak jak wcześniej kontakt z nią grozi pojawieniem się kolejnego szalonego pomysłu."
Katarzyna Leszczyńska
"Aglaja Veteranyi przetworzyła swoje osobliwe życie na wybitną literaturę i zapłaciła za to najwyższą cenę."
Piotr Kofta, "Dziennik"
Aglaja Veteranyi urodziła się w 1962 roku w Bukareszcie w rodzinie artystów cyrkowych. Po ucieczce z Rumunii wraz z rodzicami i siostrą uzyskała azyl w Szwajcarii. Objechała Europę, Afrykę, Amerykę Południową, aby w końcu osiąść w Zurychu. To tu w wieku siedemnastu lat rozpoczęła karierę aktorską, a kilka lat później zaczęła pisać. Wkrótce stała się jedną z najczęściej
publikowanych autorek obszaru niemieckojęzycznego. Była współzałożycielką literacko-teatralnych grup eksperymentalnych Die Wortpumpe (Pompa słów) i Die Engelmaschine (Anielska maszyna) oraz laureatką licznych nagród m.in. Nagrody Artystycznej Miasta Berlina 2000 i Nagrody im. Adalberta von Chamisso. 3 lutego 2002 roku popełniła samobójstwo. W języku polskim
nakładem wydawnictwa Czarne ukazały się dwie książki pisarki: "Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze" oraz 'Regał ostatnich tchnień", a także zbiór tekstów "Uprzątnięte morze, wynajęte skarpety i pani Masło". Sceniczne adaptacje jej prozy cieszyły się dużym powodzeniem wśród polskiej publiczności.
