W ramach projektu "Akcja - Integracja" realizowanego do końca kwietnia 2016 roku przez Stowarzyszenie Dla Ziemi, którego celem było przekazanie jak najbardziej rzetelnej wiedzy na temat tzw. "nowych uchodźców i uchodźczyń", a więc osób z Syrii i Erytrei, odbyły się między innymi spotkania w Klubach Kobiet Aktywnych w Łaziskach, Cycowie, Drzewcach, Radecznicy, Bychawie i Niedźwiadzie Kolonii, organizowane we współpracy ze Stowarzyszeniem Kobiet Łaziszczanki, w ramach których uczestniczki mogły posłuchać relacji z pierwszej ręki od mieszkanki Lublina, która uciekła z Syrii, warsztaty w liceach poświęcone sytuacji w Syrii i Erytrei czy zorganizowane we współpracy z Kolektywem Czuj Czuj spotkanie "Pospaceruj chwilę moimi drogami" w Warszawskim Centrum Wielokulturowym.
Efektem projektu, są również dwie publikacje:
- "Akcja - Integracja. Fakty i inspiracje", przeznaczona dla wszystkich, którzy chcieliby dowiedzieć się więcej na temat sytuacji uchodźców i uchodźczyń z Syrii i Erytrei,
- a także pierwszy na Lubelszczyźnie "Powitalnik", przygotowany po to, by ułatwić nowoprzybyłym dzieciom wejście w nowe, polskie środowisko. Pięknie zilustrowany i wydany po arabsku "Powitalnik" bez wątpienia będzie ogromnym wsparciem nie tylko dla dzieci, ale także ich rodziców oraz nauczycielek i nauczycieli.
Gwiazdą piątkowego podsumowania był bez wątpienia pastor Bernhard Fricke z Poczdamu, który opowiadał o tym, jak wygląda sytuacja i działania integracyjne prowadzone w Niemczech. Co ciekawe, pastor Fricke związany jest z Lublinem od lat osiemdziesiątych XX wieku - był wtedy wolontariuszem w Państwowym Muzeum na Majdanku, oprowadzał po nim i po Lublinie niemiecką młodzież.
To ważne, że Polacy i Niemcy spotykają się po to, by rozmawiać o pomocy dla uchodźców
- powiedział pastor na samym początku prezentacji pokazującej kontekst i aktualną sytuację w Niemczech. Wrażenie robi doświadczenie pastora w pracy z uchodźcami: przez 10 lat był pastorem w ośrodkach dla uchodźców zaś od maja 2015 roku jest pastorem uchodźców w Poczdamie. Ponadto już od 2008 roku działa jako wolontariusz w organizacji "Asyl in der Kirche" ("Azyl w Kościele"), w ramach której wspiera osoby, którym odmówiono prawa pobytu na terenie Niemiec.
Mówienie o liczbach w kontekście uchodźców to wchodzenie w kwestie polityczne - nie możemy zapominać, że chodzi tu o konkretne osoby i konkretne rodziny - przekonywał Pastor.
Pokazywał również, jak ważne jest wsparcie jak najbardziej różnorodnych środowisk - instytucji publicznych, samorządowych, organizacji pozarządowych, grup nieformalnych i kościołów w tworzeniu warunków do jak najwcześniejszej integracji***, podkreślając, że w tym wypadku społeczeństwo obywatelskie działa o wiele szybciej i skuteczniej, niż instytucje publiczne.
***Integracja międzykulturowa to termin, którym posługujemy się opisując sytuację, gdy cudzoziemcy i cudzoziemki przybywający do danego kraju, przy zachowaniu swojej tożsamości kulturowej, wchodzą w związki i relacje ze społeczeństwem przyjmującym oraz na równych prawach uczestniczą w różnych obszarach życia miasta.
W całej Europie przykłada się coraz większą wagę do wspierania procesów integracji cudzoziemców i cudzoziemek na poziomie lokalnym. Integracja zakłada wychodzenie sobie naprzeciw obu stron – zarówno nowoprzybyłych, jak i „starych” mieszkańców i mieszkanek miasta. Ważne jest zapewnienie migrantom i migrantkom dostępu do tego wszystkiego, z czego korzystamy na co dzień: pracy, nauki, wsparcia prawnego, możliwości nauki języka, utrzymywania kontaktów towarzyskich, brania udziału w życiu kulturalnym i in. Integracja działa w obie strony, choć nie zawsze jest tak, że obie strony muszą włożyć w nią dokładnie tyle samo wysiłku. Innymi słowy: jedna strona musi chcieć się zintegrować, a druga musi to tej pierwszej umożliwić.
W działaniach na rzecz integracji międzykulturowej ważne są więc działania zarówno wobec cudzoziemców i cudzoziemek (wsparcie związane z nauką języka, „oprowadzanie po domu”, wspieranie kompetencji związanych z wejściem na rynek pracy i funkcjonowania w nowym kraju, pomoc prawna, i in.) jak i społeczeństwa przyjmującego – budowanie kompetencji międzykulturowych, przeciwdziałanie dyskryminacji, wspieranie procesu uwzględniania potrzeb cudzoziemców i cudzoziemek we wszystkich zadaniach i usługach publicznych realizowanych na terenie miasta i in. Trzeba pamiętać o tym, że integracja międzykulturowa nie jest tożsama z asymilacją, która zakłada całkowite wtopienie się cudzociemców/ek w społeczność przyjmującą i odrzucenie własnej tożsamości. Takie podejście, praktykowane jeszcze w pierwszej połowie XX wieku, zdyskredytowane zostało jako nieskuteczne i nie służące budowaniu długotrwałych więzi w obrębie dobrze funkcjonujących społeczności lokalnych.
Zdjęcia pochodzą ze strony projektu Akcja-Integracja: www.akcjaintegracja.pl
