Opis: Drzewo wysokości do 40 m. Liście okrągławe, długości 6-12(-15) cm, na szczycie nagle i krótko zaostrzone, brzegiem piłkowane i ostre, brzeg blaszki liściowej zwykle opuszczony. Kwiaty nieliczne zwykle po 3-4 w zwisłych, skrytych pod liśćmi kwiatostanach. Kwitnie ok. 2 tygodnie wcześniej niż lipa drobnolistna. Owoce kuliste, zwykle 8-10 mm, grubościenne gęsto, kutnerowato owłosione, 1- lub 2-nasienne.
Występowanie: środkowe i południowe rejony Europy. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu. Dziko rośnie na południu kraju i na niżu, zwykle w grądach. W górach do ok. 800-900 m n.p.m., często na zboczach, w lasach klonowo-lipowych. Najczęściej jednak gatunek ten sadzony jest w zieleni miejskiej i parkach. Drzewo ciepłolubne, wrażliwe na dłuższe okresy suszy, wymaga gleb żyznych i nieprzesychających, świeżych. Lipa szerokolistna posiada dekoracyjną sylwetkę, zwłaszcza gdy jest już wiekowa i rośnie swobodnie. Drzewo długowieczne potrafiące dożyć 500 lat.
Znaczenie i zastosowanie: Lekkie i miękkie drewno ma zastosowanie m.in. w snycerstwie (np. Ołtarz Mariacki Wita Stwosza), do wyrobu desek kreślarskich, chodaków, a z łyka wyplatano kiedyś maty, sznury, koszyki. Drzewa te są podstawowym gatunkiem dla pszczelarstwa. Sok lipowy jest słodki.
Właściwości lecznicze: Kwiaty wykorzystywane w zielarstwie oraz po wysuszeniu służą do sporządzania naparów, które pomagają przy lekkich przeziębieniach, głównie działając napotnie.